بررسی رابطه بین اعتیاد به تلفن همراه و انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه های شهرستان خاش در نیمسال اول تحصیلی 1396

سابقه و هدف: استفاده افراطی از تلفن همراه می تواند منجر به وابستگی شود و اثرات منفی برفعالیت های مهم دانشجویان از جمله انگیزش پیشرفت تحصیلی آنان داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین اعتیاد به تلفن همراه و انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانشجویان انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه توصیفی – همبستگی حاضر، در سال 1396 بر روی 300 نفر از دانشجویان مراکز آموزش عالی شهرستان خاش انجام شد. روش نمونه گیری طبقه بندی سهمیه ای بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه تعدیل شده اعتیاد به تلفن همراه سواری و پرسشنامه استاندارد انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس بود. روایی پرسشنامه ها در مطالعات قبلی و دیدگاه های اعضای هیات علمی تایید شده است. پایایی پرسشنامه تعدیل شده با استفاده از آلفای کرانباخ، 0.73 محاسبه گردید. داده ها با استفاده ازنرم افزار spss، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.یافته های پژوهش:یافته های پژوهش نشان داد از300 دانشجو 38 درصد زن و 62درصد مرد، 79.2 درصد مجرد و 20.8 متاهل بودند. میانگین نمره اعتیاد به تلفن همراه، 12.2±48.28 و میانگین نمره انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانشجویان 8.45±79.9 مشاهده شد. براساس آزمون همبستگی پیرسون بین اعتیاد به تلفن همراه و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویان مورد بررسی ارتباط منفی و معنی دار مشاهده شد(p<0.001 , r= - 0.33). نتیجه گیری: با توجه به تاثیرات منفی تلفن همراه بر انگیزش تحصیلی، به مسیولین و سیاست گزاران آموزشی پیشنهاد می گردد کارگاه ها و برنامه های آموزشی در خصوص تاثیرات تلفن همراه و پیامدهای مثبت و منفی آن بر زندگی دانشجویان برگزار نمایند.

Keywords:

اعتیاد به تلفن همراه , انگیزه پیشرفت تحصیلی , دانشجو