فراوانی خشونت های اعمال شده ازسوی پزشکان و کارمندان بیمارستان بر علیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهرشیراز

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 429

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PPDMED02_179

تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397

Abstract:

زمینه:پرستاران بزرگترین گروه کارکنان تیم بهداشتی را تشکیل می دهند و کیفیت مراقبت های بهداشتی تا حد زیادی به نحوه ی ارایه خدماتشان بستگی دارد، لذا تامین سلامت جسمی، عاطفی و روانی آنان از اهمیت بسزایی برخوردار است. پس هدف ما بررسی فراوانی خشونت های اعمال شده بر علیه پرستاران بیمارستان های دولتی ازسوی پزشکان و کارمندان بیمارستان در جهت توجه بیشتر به این موضوع است. روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی– تحلیلی است که بین سالهای 1395-1396برروی پرستاران بیمارستان های دولتی شهر شیراز صورت گرفته که نحوه انتخاب پرستاران بصورت تصادفی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ای حاوی 5 قسمت بود که پس از جمع آوری اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss و روش های آماری توصیفی و تست های پارامتریک اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج:جمعیت ما 405 پرستار با میانگین سنی حدود 30/2 سال که 81% آنها مونث و حدود 81% آنها مدرک لیسانس داشته و 54/6% آنها متاهل بودند که بطور میانگین هریک 30 شیفت در ماه داشتند که تنها 16% انها دوره ی کنترل خشونت را فرا دیده و بخاطر داشتند. خشونت کلامی دارای بیشترین فراوانی بود و بعد از آن به ترتیب فراوانی، خشونت های جنسی و فیزیکی قرار داشتند که خشونت از طریق کارمندان (59/5%) و خشونت از طریق پزشکان (40/5%) بود. بحث و نتیجه گیری:با توجه به سیر فزاینده ی خشونت ها به خصوص در محیط کار و آن هم در محیط های ارایه گر خدمات بهداشتی و درمانی وتاثیر مستقیم آن بر روند بهبود بیماران بایستی سیاست های جامع و درستی از قبیل جدی گرفتن برنامه های آموزشی کنترل خشونت به تیم درمانی، مدیریت صحیح ارتباط کارکنان با یکدیگر و بالاتر بردن ضریب امنیت کارکنان شاغل در بیمارستان در نظر گرفت تا کمتر شاهد چنین معضلاتی باشیم.

Authors

نیما عظنفری

مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

بهنام هنرور

مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

هادی رییسی شهرکی

گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

سارا رستمی

مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران