مرتضی اسماعیلی - دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم وصنعت ایران
سیدعلی مسیبی - دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم وصنعت ایران

جهت تثبیت بسترهای سست راه و راه آهن روشهای مختلفی وجود دارد که روش تزریق دوغاب تحت فشار نسبت به روشهای تثبیت دیگر مانند : اختلاط عمیق در خاک ، ستونهای سنگی ، تراکم ارتعاشی دارای مزیتهایی مثل مقاومت بالاتر ، ناتراوایی بیشتر و محدوه کاربرد بیشتر می باشد ولی برای ایجاد یک ستون با قطر بیش از 5 m یا حتی 9 m نمی توان از روش تزریق تحت فشار استفاده نمود و باید از روش تزرق با فشار بسیار بالا استفاده نمود در این راستا در مقاله حاضر در ابتدا روش و کاربرد تزریق دوغاب با فشار بسیار بالا ارایه شده و در ادامه پارامترهای موثر بر آن مانند : اثرفشار ، نرخ جریان سیال، اثر هوای فشرده و اثر سلامت جت دوغاب و فرکانس تزریق و همچنین روش های اجرایی خاص در ستون های دوغابی تحت فشار مانند : جت های متقاطع ، پهن کردن ابتدای ستون و مسلح کردن ستونهای تزریق تحت فشار ، به عنوان گزینه های مناسب جهت تثبیت بسترهای راه و راه آهن مورد بررسی قرار گرفته است . در این راستا ضمن بررسی مشخصات فنی و دامنه کاربرد این روش پارامتر های موثر بر کارایی روش یاد شده مورد بررسی و واکاوی قرار گرفته است.در پایان و در قالب یک مطالعه موردی امکان سنجی فنی- اقتصادی استفاده از روش تزریق دوغاب تحت فشار برای تثبیت بستر خط ریلی درکیلومتر 31 محور تهران – گرمسار به عنوان یکی از خطوط ریلی مساله دار کشور مورد بررسی قرار گرفته است.

تزریق دوغاب با فشار بسیار بالا، جت های متقاطع ، مسلح کردن ستون ، راه آهن گرمسار