ارتقای مسیریابی فضاهای زیرسطحی با استفاده از اصول چیدمان فضایی؛مطالعه موردی زیرگذر چهارراه ولی عصر (عج) تهران

مسیریابی در فضاهای زیرسطحی بدلیل از دست رفتن نشانه های روی سطح، جهت یابی افراد و عمق دید بصری همواره نسبت به فضاهای روی سطح، با مشکلاتی روبرو است. مسیریابی که عبارت است از قابلیت محیط در شکل گیری نقشه درست حرکتی در ذهن افراد و یادآوری مجدد آن به منظور یافتن مسیر، مو ضوعی ا ست که نحوه تامین آن در فضاهای زیر سطحی ن سبت به روی سطح شرایط متفاوتی دارد. از سوی دیگر ا صول چیدمان فضایی که با بهره گیری از قوانین دید و ادراک محیط توسط افراد، مدل مسیریابی و جهت یابی در محیط را مورد ارزیابی قرار میدهد، میتواند به عنوان یک روش موثر در ارتقای مسیریابی زیرگذرهای پیاده به کار گرفته شود. مطالعه کاربردی حا ضر با روش کیفی و با مرور ادبیات موضوع پیرامون فضاهای زیرسطحی و مسیریابی و اصول چیدمان فضایی کوشش شده است تا ارتباط معناداری میان این سه برقرار شود و از آن طریق مدلی برای ارزیابی مسیریابی فضاهای زیرسطحی با استفاده از اصول چیدمان فضایی بدست آید. این مدل برای مورد پژوهی زیرگذر چهارراه ولی ع صر تهران اجرا شده و و ضعیت مسیریابی موجود آن ارزیابی شده ا ست. با ا ستفاده از نتایج تحلیل برای بهبود شرایط مسیریابی این فضا راهبردهایی ارایه میگردد.