ارایه الگوی تامین در آمد پایدار در شرکت بهره برداری متروی تهران با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی

امروزه باید مشاغل و صنایع باتوجه به نیازهای مردم شهر در شهر وجود داشته باشند؛ اما به گونه ای در سطح شهر توزیع شوند که در عین حفظ پراکندگی بیشترین تناسب را با عوامل تعدیل کننده و ظرفیت های موجود در مناطق مختلف داشته باشند. هدف این پژوهش ارایه الگویی برای ارزیابی ناسازگاری مشاغل مختلف و تعیین ظرفیت مناطق شهری در شهر اصفهان است. در واقع با این روش مشاغل در شهر به نحوی توزیع میشوند که بین ظرفیت هر منطقه با مشاغل تخصیص داده شده به آن منطقه همبستگی وجود داشته باشد. در مرحله اول آلاینده ها، مزاحمتها و ناسازگاری های مشاغل و عوامل کاهش دهنده و افزایش دهنده آنها شناسایی میشود و معیارهای مناسب برای تعیین میزان ناسازگاری مشاغل و ظرفیت تخصیص مناطق شهری تعیین میشود. در مرحله دوم ابتدا با استفاده از روش پرامیتی ظزفیت مناطق و سطح ناسازگاری مشاغل امتیازدهی میشود. سپس با استفاده از الگوریتم شبیه سازی تبرید مشاغل به گونه ای به مناطق شهری تخصیص داده میشود که مشاغل با سطح ناسازگاری بیشتر به مناطق با ظرفیت بیشتر تخصیص داده میشود.

Keywords:

مدیریت شهری , ساماندهی مشاغل , ناسازگاری مشاغل , الگوریتم شبیه سازی تبرید , روش پرامیتی , ضریب همبستگی