مارال زمانی راد - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل کیش.
فریبرز دولت آبادی - استادیار دانشکده معماری،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب

امروزه با گسترش سریع شهرنشینی به ویژه در کشورهای جهان سوم ما شاهد بروز نابسامانی ها و مشکلات فراوانی در اداره امور شهرها بوده ایم که ریشه در مدیریت نامطلوب و غیر تخصصی داشته است. یکی از الگوهای مطرح شده در امر مدیریت شهری، حکمروایی خوب شهری می باشد که به عنوان مدیریت شفاف و پاسخگو با هدف نیل به توسعه اقتصادی، اجتماعی عادلانه و پایدار تعریف شده است. حکمروایی خوب شهری، بطور کلی، مشارکت برابر تمام دینفعان در طراحی و تدوین سیاستها و عملکرد نهادهایی است که بر ابعاد مختلف امور زندگی مردم اثرگذار هستند. پاراکترهای حکمروایی خوب شهری در کشور ایران شامل مشارکت، شفافیت، پاسخگویی، جهت گیری هماهنگ، دیده راهبردی، مسئولیت پذیری، کارایی و اثربخشی، برابری و حاکمیت قانون می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و روش پژوهش آن نیز توصیفی- تحلیلی است و هدف آن ، بررسی و تعریف شاخص های حکمروایی خوب شهری و ارزیابی حکمروایی خوب شهری در ایران می باشد. در آخر پس از نتیجه گیری از یافته های تحقیق به پیشنهاداتی در جهت بهتر شدن وضعیت مدیریت شهری در ایران پرداخته شده است.

مدیریت شهری ، حکمروایی خوب شهری ، مشارکت ، ایران