اثر مکمل آنزیمی زایلاناز - بتاگلوکاناز بر انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری ذرت، گندم و تریتیکاله در جوجه های گوشتی
Publish place: The first national conference on modern research in livestock science focused on environmental stress
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 379
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LSFE01_042
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397
Abstract:
این مطالعه به منظور بررسی اثر آنزیم زایلاناز- بتاگلوکاناز بار میازان انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری ذرت و گندم تریتیکاله در جوجه های گوشتی انجام شد. مقادیر انرژی قاب سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازت غلات مورد آزمایش با و بدون افزودن مخلوط آنزیمی زایلاناز - بتاگلوکاناز به روش جمع آوری کل مدفوع در جیره و مدفوع با استفاده از 120 قطعه جوجه خروس گوشتی در سن 17 تا 24 روزگی تعیین گردید. میزان انرژی قاب سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازن رن، گندم و تریتیکاله به ترتیب 90 ± 3480 و 61 ± 3263 و 54 ± 3260 کیلو کالری در هر کالری گرم ماده خشک بدست آمد. افزودن مخلوط آنزیمی زایلاناز - بتاگلوکاناز باعث افزایش معنی دار (p<0/05) انرژی قابل سوخت و ساز گندم و تریتیکاله به ترتیب به میزان 4/82 و 4/78 درصد شد، اما بر میزان انرژی قابل سوخت و ساز ذرت تاثیر معنی داری نداشت. نتایج این بررسی نشان داد که تریتیکاله دارای انرژی قاب سوخت و ساز ظاهری معادل گندم بوده و استفاده از مکمل های آنزیمی باعث بهبود بهره وری از انرژی گندم و تریتیکاله در جوجه های گوشتی می شود.
Keywords: