م زاغری - دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ش هنربخش - استادیار گروه علوم دام و طیور پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
بهرام اسفندیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
م شیوازاد - استاد گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

این آزمایش جهت ارزیابی اثر پروبیوتیک بر عملکرد مرغ های مادر گوشتی و سلامت نتاج آنها انجام شد. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با استفاده از 336 قطعه مرغ مادر گوشتی (کاب 500 ) از سن 22 تا 32 هفتگی با چهار گروه آزمایشی (بدون پروبیوتیک و بدون تلقیح سالمونلا انتریدیس؛ بدون پروبیوتیک با تلقیح سالمونلاانتریدیس؛ دریافت کننده 0/4 گرم در کیلوگرم پروبیوتیک در خوراک و بدون تلقیح سالمونلاانتریدیس؛ دریافت کننده 0/4 گرم در کیلوگرم پروبیوتیک در خوراک با تلقیح سالمونلاانتریدیس)، هفت تکرار و دوازده مشاهده در هر واحد آزمایشی انجام شد. اثر پروبیوتیک روی تعداد سرانه کل تخم مرغ تولیدی و سرانه تخم مرغ قابل جوجه کشی، وزن تخممرغ و وزن بدن معنیدار نبود. افزودن پروبیوتیک به خوراک مرغ های مادر گوشتی موجب افزایش وزن نسبی کبد شد (p=0/006) و وزن نسبی زرده تخممرغ را نیز افزایش داد (p<0/05) وزن بدن مرغ های مادر گوشتی تلقیح شده با باکتری سالمونلاانتریدیس نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (p=0/01) تلقیح با سالمونلاانتریدیس، کلسترول خون پرندگان را بالا برد (p> 0/05) در مرغ های مادر گوشتی تلقیح شده با سالمونلاانتریدیس، تعداد فولیکول های زرد بزرگ (p=0/02) تعداد فولیکول های زرد کوچک (p> 0/0001) و سرانه تولید هفتگی تخم مرغ (p=0/001) کمتر از گروه شاهد بود. در نتیجه، مصرف پروبیوتیک، نتوانست عملکرد مرغ هایی را که به سالمونلا آلوده شدند، بهبود بخشد. نهایتا مشاهده شد که جوجه های حاصل از تمامی تیمارها در کشت میکروبی کیسه زرده و سکوم فاقد آلودگی سالمونلا بودند.

پروبیوتیک، سالمونلاانتریدیس، عملکرد، مرغ مادرگوشتی