پ مالکی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
ن افضلی - استاد گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
ع.ع محمدی - استادیار گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
ه سریر - استادیار گروه گیاه پزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند

در این مطالعه اثر سطوح مختلف بنتونیت سدیم و بذر گیاه خارمریم در جیره آلوده شده با آفلاتوکسین B1 بر عملکرد جوجه های گوشتی در کل دوره آزمایشی ( 0 تا 42 روزگی) مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 224 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل (2*2*2) با 8 تیمار، 4 تکرار و 7 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز روی بستر پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از 1) شاهد، 2) جیره حاوی ppb500 آفلاتوکسین B1 و 3) جیره حاوی ppb500 آفلاتوکسین B1 و 0/5 درصد بذر خارمریم، 4) جیره حاوی ppb500 فلاتوکسین B1 و 0/5 درصد بنتونیت سدیم 5) جیره حاوی ppb 500 آفلاتوکسین B1 و 0/5 درصد بذر خارمریم و 0/5 درصد بنتونیت سدیم 6) جیره حاوی درصد بذر خارمریم، 7)جیره حاوی 0/5 درصد بنتونیت سدیم، 8) جیره حاوی 0/5 درصد بذر خارمریم و 0/5 درصد بنتونیت سدیم. در پایان دوره آزمایش، کمترین مصرف خوراک معنیدار مربوط به سطح ppb 500 آفلاتوکسین در تقابل با سطح صفر خارمریم است (فرمول در متن اصلی مقاله) سطح 0/5 درصد خارمریم در تقابل با سطح ppb500 آفلاتوکسین به میزان بیشتری سبب افزایش معنیدار میزان مصرف خوراک گردید (فرمول در متن اصلی مقاله) سطح 0/5 درصد بنتونیت سدیم در تقابل با سطح صفر خارمریم و ppb500 آفلاتوکسین سبب کاهش معنیدار میزان ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با تیمار شاهد آلوده شد (فرمول در متن اصلی مقاله) در پایان میتوان گفت ترکیب بنتونیت سدیم و خارمریم در جیره آلوده شده با آفلاتوکسین B1 میتواند در بهبود عملکرد جوجه های گوشتی نسبت به کاربرد جداگانه هرکدام موثرتر باشد.

آفلاتوکسین B1، بنتونیت سدیم، جوجه گوشتی، خارمریم