بررسی استفاده از پرلیت و زیولیت در مقوای بستر بر راندمان لاشه جوجه های گوشتی

به منظور بررسی استفاده از پرلیت و زیولیت در مقوای بستر بر راندمان لاشه جوجه های گوشتی، آزمایشی با 225 قطعه جوجه راس 308 یک روزه با 3 تیمار شامل مقوای بستر فاقد پرلیت و زیولیت (شاهد)، مقوای بستر حاوی 20 درصد زیولیت و مقوای بستر حاوی 20 درصد پرلیت انجام شد. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار در هر تیمار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. جهت تعیین فراسنجه های ارزیابی راندمان لاشه در انتهای دوره دو قطعه جوجه از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب و کشتار شد. سپس بازده لاشه، سینه، ران و درصد چربی محوطه بطنی برای هر پرنده محاسبه گردید. نتایج نشان داد که استفاده از پرلیت و زیولیت در مقوای بستر اثر معنیداری بر روی بازده لاشه و ران ندارد (p<0/05) اما درصد نسبی سینه و چربی محوطه بطنی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (p<0/05) به گونه ای که بیشترین درصد چربی حفره بطنی مربوط به تیمار 20 درصد زیولیت بود. بطورکلی نتایج حاضر نشان داد که استفاده از پرلیت و زیولیت در مقوای بستر میتواند بر روی راندمان لاشه جوجه های گوشتی اثرات معنی داری بگذارد (p<0/05).

Keywords:

جوجه های گوشتی , پرلیت , زیولیت , راندمان لاشه