اثر استفاده از سطوح مختلف مخمر ساکارومایسس سرویسیه برمصرف خوراک و فراسنجه های خونی گوسفند کرمانی

هدف این مطالعه بررسی اثر استفاده از سطوح مختلف مخمر ساکارومایسس سرویسیه بر مصرف خوراک و فراسنجه های خونی گوسفند کرمانی بود. بدین منظور 4 راس گوسفند نر بالغ (میانگین وزن (فرمول در متن اصلی مقاله) کیلوگرم) در قالب طرح مربع لاتین 4*4 در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. جیره های آزمایشی حاوی صفر، 3 و 6 و 9 گرم مخمرساکارومایسس سرویسیه به ازاء هر راس در روز بود. غذایی که روزانه به هر حیوان داده می شد، ابتدا توزین و سپس در اختیار حیوان قرار می گرفت. در هفت روز آخر هر دوره باقیمانده خوراک روزانه، جمع آوری و توزین میگردیدند و خونگیری از گوسفندان در روز آخر هر دوره در ساعت صفر(پیش از مصرف خوراک) توسط سرنگ با سوزن 18 از ورید وداج انجام شد و سپس نمونه های پلاسما جدا شده برای اندازهگیری گلوکز، کل پروتیین، آلبومین، تری گلیسرید، کلسترول و نیتروژن اورهای خون مورد آزمایش و اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج در قالب طرح مربع لاتین با 4 تکرار با نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مصرف خوراک روزانه تحت تاثیر تغذیه جیره های آزمایشی قرار نگرفت. همچنین روند تغییرات گلوکز، پروتیین، آلبومین، کلسترول و اوره خون تحت تاثیر تغذیه جیره های آزمایشی قرار نگرفت و روند تغییرات گلوکز، پروتیین و کلسترول در گوسفندان تغذیه شده با جیرههای آزمایشی بهصورت خطی تغییر یافت (p<0/05) در مطالعه حاضر تری گلیسرید خون تحت تاثیر افزایش سطوح مخمر ساکارومایسس سرویسیه در جیره روند کاهشی را نشان داد و بهصورت درجه دو (p-0/09) و درجه سه (p-0/08) تمایل به تغییر معنیدار داشت.

Keywords:

مخمر ساکارومایسس سرویسیه , مصرف خوراک , فراسنجه های خونی , گوسفند