اثر سطوح مختلف تریتیکاله در جیره با و بدون مکمل آنزیمی بر عملکرد تولیدی و وزن نسبی دستگاه گوارش بلدرچین ژاپنی

به منظور بررسی اثر تغذیه سطوح مختلف تریتیکاله با و بدون افزودن مکمل آنزیمی، 240 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه (مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل (2*3) با 4 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی انجام شد. طول دوره آزمایش از 1 روزگی لغایت 21 روزگی بود. تیمارهای آزمایشی شامل 3 نوع جیره بر مبنای(ذرت- سویا، ذرت- تریتیکاله- سویا و تریتیکاله- سویا) با و بدون افزودن مکمل آنزیمی حاوی سلولاز- بتاگلوکاناز و آرابینوزایلاناز بود. جیرههای آزمایشی به نحوی تنظیم شدند که از لحاظ میزان انرژی و سایر مواد مغذی یکسان باشند. با افزایش سطح تریتیکاله در جیره خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و وزن نسبی اندامهای قدامی دستگاه گوارش (چینه دان، پیش معده و سنگدان) به طور معنی داری کاهش و وزن نسبی روده بزرگ به طور معنی دار افزایش یافت (p<0/05) همچنین با افزودن مکمل آنزیمی به جیره مصرفی، وزن نسبی دیودنوم به طور معنی دار کاهش یافت (p<0/01) نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که میتوان از جیرههای با سطح تریتیکاله بالا ( 58 درصد) در تغذیه بلدرچین در دامنه سنی 21-1 روزگی بدون بروز اثرات منفی بر شاخصهای عملکرد تولیدی استفاده نمود.

Keywords:

بلدرچین , تریتیکاله , دستگاه گوارش , عملکرد تولیدی , مکمل آنزیمی