ا وحدت - دانشجوی کارشناسیارشد گروه علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ح دلدار - هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ز انصاری پیرسرایی - هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ع دیرنده - هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

پژوهش حاضر به منظور بررسی غلظت های هورمون رشد و هورمون های تیروییدی بر بلوغ تنی اووسایت بز انجام شد. تخمدان های بز از کشتارگاه صنعتی جمعآوری و درون فلاسک آب در دمای 30 تا 33 درجه سانتی گراد به آزمایشگاه منتقل شد. کمپلکس اووسایت کومولوس بز از فولیکول های آنترال کوچک ( 2تا 6 میلی متر) تخمدان به روش برشی جدا شدند و در محیط Medium199 به همراه غلظت های مختلف هورمون رشد و هورمون های تیروییدی کشت داده شدند. پژوهش در قالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی، با چهار تیمار، شامل تیمار شاهد و تیمار 1000 نانوگرم در میلی لیتر هورمون رشد (GH) و تیمار 50 نانوگرم در میلی لیتر هورمون های تیروییدی (T3 و T4) و تیمار 1000 نانوگرم در میلی لیتر هورمون رشد و 50 نانوگرم در میلی لیتر هورمون های تیروییدی در 10 تکرار انجام شدند. کمپلکس اووسایت کومولوس درون محیطکشت بلوغ برونتنی اووسایت قرار داده شدند و پس از 24 ساعت به بلوغ رسیدند. یافته های این پژوهش نشان داد که، غلظت 1000 نانوگرم در میلیلیتر هورمون رشد و 50 نانوگرم در میلی لیتر هورمون های تیروییدی (GH+T3+T4) به طور معنی داری (p<0/05) توانست نرخ بلوغ برونتنی اووسایت را در گامه متافاز میوز 2 نسبت به تیمار شاهد افزایش دهد (57/66 درصد در مقابل 77/33 درصد) درنتیجه میتوان گفت که افزودن این هورمونها در محیط کشت برون تنی به طور معنی داری موجب افزایش نرخ بلوغ برونتنی اووسایت بز شد .

هورمون رشد ، هورمون های تیروییدی ، بلوغ برونتنی، اووسایت بز