ارزیابی جریان زیست محیطی بر مبنای روش های هیدرولوژیکی (مطالعه موردی: رودخانه کارون، ایستگاه اهواز)

با توجه به اهمیت و نقش محیط زیست، روش های بسیار متعددی به منظور ارزیابی جریان های زیست محیطی توسعه پیدا کرده اند. روش های هیدرولیکی از جمله روش های داده مبنایی هستند که با توجه به دامنه اطلاعات مورد نیاز از اهمیت و کاربرد بسیار زیادی نزد محققان برخوردار می باشند. از بین رشته های هیدرولیکی استفاده از روش منحنی تداوم جریان در دو سناریو در این تحقیق بکار گرفته شد. در سناریوی اول همه گروه داده دبی روزانه، دبی هفت روزه و دبی سی روزه با احتمال وقوع 95 درصد از منحنی تداوم جریان استخراج و براساس تحلیل آنها مقدار دبی زیست محیطی تعیین شد. در سناریوی دوم با استفاده از فرمول ویبول، منحنی تداوم جریان به ازای دوره برگشت مختلف پیش بینی گردید. سپس دبی با احتمال وقوع 95% با استفاده از درون یابی خطی تعیین شد. نتایج نشان داد که روش اول نتایج مطلوب تری نسبت به روش دوم دارد. مقدار دبی جریان زیست محیطی 244/4 مترمکعب بر ثانیه ارزیابی شد.

Keywords:

منحنی تداوم جریان , دوره برگشت , درون یابی خطی , داده مبنا