مرتضی رجبلو - دانشجوی معماری دانشگاه جامع علمی کاربردی گنبد کاووس۱ ،گلستان، ایران
ایمان بهروش - استاد مدعو معماری دانشگاه جامع علمی کاربردی گنبد کاووس۱،گلستان ،ایران
مریم جعفری - استاد مدعو معماری دانشگاه جامع علمی کاربردی گنبد کاووس۱،گلستان ،ایران
الناز ناصری - استاد مدعو معماری دانشگاه جامع علمی کاربردی گنبد کاووس۱،گلستان ،ایران

دنیای امروز دارای معماری بی هویتست که پیامد آن گمگشتگی انسان معاصر بوده است. انسانی که مقصد و هدف را گم کرده است و پرسشگرانه به دنبال یافتن چیستی خود و عالم هستی می باشد. تاثیر مسایل فرهنگی بر معماری و نوع استفاده از فضا غیر قابل انکار است. فرهنگ از ارزشها، باورها و اعتقادات مردم سرچشمه می گیرد و چارچوب هایی را برای زندگی اجتماعی افراد تعریف می نماید. از آن پس هر هنر و دست ساخته بشر که از این چارچوب ها پیروی کند از نظر مردم آشنا و قابل پذیرش خواهد بود و دارای هویت می باشد. معماری سنتی ایران نیز نمود و تجسم کالبدی فرهنگ مردم است . ساختار فضایی آن بر اساس نیاز های معیشتی و فرهنگی مردم شکل گرفته و جهت پاسخگویی به نیازهای هر مولفه ای تمهیدات و فضاهایی با ویژگی های خاص تعریف شده است. یکی از بهترین نمونه های معماری که هویت و فرهنگ مردم هر منطقه را نشان می دهد؛ مسکن و خانه است. در این مقاله عناصر هویت ساز خانه ایرانی مورد بررسی قرار می گیرد. این تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی و مجموعه مطالعات کتابخانه انجام شده است. یافته های حاصل از این مطالعات نشان دهنده آن است که ترجمه کالبدی عناصر هویت ساز در معماری سنتی می تواند راهگشای معماران معاصر برای طراحی معمرای هویتمند مطابق با نیازهای دنیای امروز باشد

خانه ایرانی- اسلامی، هویت، معماری