بررسی استعاره مفهومی پرواز در ادبیات پایداری

از دستاوردهای زبانشناسی شناختی کشف این حقیقت است که زبان ها اغلب برای ملموس کردن مفاهیم انتزاعی، از استعاره های مفهومی بهره میبرند. استعاره های مفهومی به توضیح حوزه مقصد که حوزه ای انتزاعی است از طریق حوزه مبدا که حوزه ای ملموس است می پردازند، یعنی از طریق مقایسه حوزه انتزاعی مورد نظر با حوزه ای ملموس درک آن را برای شنوندگان راحت تر میکنند. در اشعار دفاع مقدس نیز می توان رد پای استعاره های مفهومی را به وفور دید. در این پژوهش سعی کرده ایم با مراجعه به برگزیده اشعار سه تن از شاعران جنگ (قیصر امین پور، سلمان هراتی و سیدحسن حسینی) به شناسایی استعاره های مفهومی در حوزه پرواز بپردازیم. پس از مطالعه و بررسی موفق به استخراج دوازده مورد عبارت استعاری درحوزه پرواز شدیم. نگاشت پرواز در شعر جنگ، علی الخصوص در اشعار قیصر امین پور دارای بسامد بالایی بوده و بیشتر به معنای حقیقت هستی، فنا شدن در راه خدا، رهایی از درد، حیرت، غربت، سرمایه دل، نیایش، پویش، شهادت، عروج، عشق و دغل بازی میباشد.

Keywords:

ادبیات پایداری , زبان شناسی شناختی , استعاره مفهومی , نگاشت پرواز