طاهره صفرپور مرکیه - دبیر ادبیات فارسی منطقه تولمات از استان گیلان

شوخی و خنده پدیده ای اجتماعی – فرهنگی است. زبان طنز یکی از روش های بیانی در ادبیات است که قدرت تاثیرگذاری فراوانی بر ذهن خواننده یا شنونده دارد. ادب مقاومت نیز از دیرباز همراه ما بوده است و اسطوره های مقاومت و پایداری در سرزمین ایران حضوری پررنگ و دایمی داشته اند. در جبهه جنگ، جوانی و نشاط و سرزندگی با جنگ عجین شده است؛ اگر در این محیط که همراه با جنگ و کشتار و خونریزی و از دست دادن هم رزمان است روحیه نشاط کاهش یابد، تحمل آن دشوار است.نگارنده در این جستار، در حد بضاعت خود، با استناد به منابع کتابخانه ای و در مواردی بهره-گیری از اینترنت، با رویکرد تحلیل محتوای موضوعی، سعی دارد ضمن تعاریفی از طنز بر اساس منابع گوناگون، شگردهای موجود در طنز ادبیات پایداری را با ذکر شواهدی چند و اهمیت و جایگاه آن در تبلور ادب مقاومت را بیان کند.

طنز، ادبیات مقاومت، شگردها، شوخی و خنده