فاروق نعمتی - استادیار، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه پیام نور

یکی از شاعران متعهد فلسطینی که زمزمه های مقاومت را در لابه لای دیوان خود، به شیوه های متفاوتی سروده، عبدالکریم الکرمی مشهور به ابوسلمی است. این شاعر گمنام معاصرکه زبان اشعارش را وقف آرمان های والای خود و سرزمینش نمود، در سروده های خویش، زیباترین نواها را در دفاع از وطن خویش نواخته است. عشق به فلسطین، چنان تار و پود وجود شاعر را در بر گرفته است، که به سان معشوقی برای او جلوه گری می کند. در دکترین سیاسی ابوسلمی مبارزه تنها راه رسیدن به پیروزی است و خون شهیدان فلسطینی، بهای رسیدن به آرمان های والای این ملت است. او شجاعانه بر علیه حکام سازش گر عرب حمله میکند و اشعارش را وسیله ای برای انتقاد شدید از آنان قرار می دهد. تشویق به مبارزه بی امان بر علیه دشمن، تمجید از جان فشانی ها، ستایش شهیدان مام میهن و امید به آینده روشن، از دیگر موتیف های غالب در سروده های این شاعر فلسطینی است. این پژوهش از گذر تحلیل متن محور، به بررسی مضمون های پایداری در اشعار ابوسلمی میپردازد

شعر پایداری فلسطین، عبدالکریم کرمی (ابوسلمی)، بررسی مضمون