بررسی سطح رفاه اجتماعی خانوار های شهری و روستایی به تفکیک استانی با تاکید بر وضعیت استان های سیستان و بلوچستان و کرمان در سال 1393

در هر جامعه ای، توجه سیاست گذاران و محققان به رفاه امری مهم و ضروری است. رفاه بر عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه تاثیری عمده گذاشته و در رشد و پیشرفت جامعه موثر میباشد. لذا هدف بسیاری از سیاست های اقتصادی و اجتماعی، بهبود رفاه افراد جامعه است . اقتصاد رفاه بخشی از علم اقتصاد است که با استفاده از تکنیک های اقتصاد خرد، سعی در تخصیص بهینه منابع داشته ضمن اینکه اثرهای توزیعی آن را نیز مدنظر قرار می دهد، همچنین رفاه اجتماعی تابعی از دو عامل مهم کارایی و عدالت می باشد که جنبه اقتصادی عدالت (عدالت توزیعی)، بیشتر کاربرد و کارایی دارد زیرا تفاوت خانوارها در سطح رفاه پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زیادی به همراه دارد. در این مطالعه به منظور بررسی تغییرات سطح رفاه اجتماعی خانوارهای شهری و روستایی استان های کشور، از شاخص سن بر اساس نتایج آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی در سال 1393 استفاده گردید . نتایج نشان داد سطح رفاه اجتماعی خانوارها با توجه به توزیع درآمد آنها دارای نوسان بوده، که بر اساس بررسی گروه هزینه ای، سطح رفاه اجتماعی خانوارها تحلیل شده است. لذا پیشنهاد میگردد بهبود توزیع درآمد با استفاده از ابزارهای مدیریتی (کنترل قیمت ها، بهبود نظام مالیاتی، تامین اجتماعی و ...) می تواند عاملی در جهت افزایش سطح رفاه باشد.

Keywords:

سطح رفاه اجتماعی , شاخص سن , ضریب جینی