فاطمه حاجی پور لاطرانی - دانشجوی دکترا دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات و پژوهشگر مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی

اردشیر یکم بنیان گذار سلسله ساسانی در سال 222 م. بود. او پسر بابک پسر ساسان موبد و نگهبان معبد آناهیتا بود که در خانوادهای مذهبی به دنیا آمد و پرورش یافت. اردشیر را بعضی زرتشتی متعصب می دانند و بعضی نه و میگویند او دین زرتشتی را به آن معنا که کردیر در دوره های بعد از پادشاهی هرمزد پسر شاپور اشاعه میدهد، به طور کامل نپذیرفته است. اردشیر برای حفظ حاکمیت در کشور ناچار از یافتن آیین و راه و رسمی بود که نخست در سرزمینه ای تصرف شده مشهور و همگانی باشد، و دوم آنکه از حاکمیت شاهنشاه در این سرزمین ها پشتیبانی کند و از نظر اندیشه او را تایید کند.نگارنده به روش تحلیلی تاریخی سیاست دینی و اندیشه دینی اردشیر را بررسی نموده و بر این نظر است که اردشیر، خود را از تبار ایزدان می دانست و به عنوان شخصیت روحانی، از دین زرتشتی پاسداری می کرد تا با اندیشه لازم و ملزوم بودن دین و دولت، پرستش خدای یگانه را بر قرار کند. در مورد شخص او، هنوز سخن از پرستش خورشید و ناهید در کنار دین زرتشتی وجود داشت

اردشیر، دین، زرتشتی، آناهیتا، متعصب