بررسی آزمایشگاهی روند تولید و انتشار گاز دی اکسیدکربن از رسوبات ریزدانه مستغرق مخزن سد پیربلوط

گرمایش جهانی به عنوان یکی از پیامدهای تجمع گازهای گلخانه ای بدون شک از مهمترین چالش های محیطی در جهان بویژه خاورمیانه است. CO2 به عنوان یکی از مهمترین گازهای گلخانه ای بیشترین اثر را در گرمایش زمین دارد. یکی از منابع تولید و انتشار گازهای گلخانه ای، رسوبات مخازن سدها است که بدلیل وجود مواد آلی در رسوبات ورودی به مخزن است. در این تحقیق که در آزمایشگاه تحقیقات منابع آب دانشگاه شهرکرد به انجام رسیده است، در ستون های آزمایشگاهی حاوی آب و رسوب، میزان تولید و انتشار تولید گاز دی اکسیدکربن برای رسوبات با درصدهای مختلف مواد آلی حیوانی مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفته است. اندازه گیری غلظت گاز دی اکسیدکربن با استفاده از دستگاه Combimass GA-m در یک دوره 77 روزه انجام شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون آماری نشان داد که تفاوت معنیداری بین میزان تولید CO2 و درصد تیمارها در سطح 1.001 وجود دارد. یعنی با افزایش درصد مواد آلی، تولید گاز دی اکسیدکربن افزایش می یابد.

Keywords:

گازهای گلخانه ای , رسوبات مستغرق , دی اکسیدکربن , تغییر اقلیم