اثر پوشش و روش تمیزکردن در خواص شیمیایی میوه خرمای مضافتی

خرمای مضافتی مهم ترین محصول صادراتی استان کرمان به شمار میآید. آلودگی خوشه های آن در مرحله قبل ازبرداشت به دلیل شرایط آب و هوایی و باد خیزی مناطق رشد الودگی آن به گرد وخاک و انتقال اسپور قارچ ها و دیگرعوامل کاهش کیفیت، یکی از مهمترین مشکلات تولید کنندگان است. در این تحقیق اثر تمیز کردن و پوشش دهیخوشه های خرما در مرحله خلال جهت کاهش آلودگی و افزایش کیفیت میوه مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای تمیزکردن شامل هوای تحت فشار با استفاده از فن و محلول اسید استیک (چهار دهم درصد) بودند. پوشش های مورداستفاده بر روی خوشه کرباس، روکش پلی اتیلنی و محلول نشاسته 5 درصد حاوی عصاره روغنی جوز هندی (4000پی پی ام) بودند. اثر تیمارهای ذکر شده در طی تبدیل مرحله خلال به رطب به مدت یک ماه مورد بررسی قرار گرفت.آزمایشات شیمیایی شامل درصد قند کل، در صد مواد جامد محلول، رطوبت، اسیدیته قابل تیتر و اندازه گیری pHبودند. نتایج تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که در صد قند، درصد رطوبت ومیزان pH در سه نوع پوششنسبت به نمونه شد معنی دار بوده است (p≤0/01). با گذشت زمان، میزان pH در کلیه تیمارها افزایش و میزاناسیدیته به طور معنی داری کاهش یافت. بیشترین میزان pH مربوط به روکش پلی اتیلن و پوشش دهی با نشاستهبود (6/13). در طی رسیدگی میوه خرما، میزان سفتی بافت نیز به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. درصد قند درتیمارهایی که با فن تمیز شده بودند 39/839 بود که نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت ولی در خرماهایی که با سرکه تمیز شده بودند کاهش یافت. به طور کلی و بر اساس نتایج به دست آمده پوشش نشاسته به همراه عصاره روغنی جوزهندی همراه با روکش پلی اتیلنی نسبت به بقیه تیمارها در حفظ خواص کمی، کیفی برتری دارد و قابل توصیه می باشد.

Keywords:

کرباس , روکش ولی اتیلن , نشاسته , ووشش , بار آلودگی , خرمای مضافتی