مهدی سقایی
زهره جوانبخت
هاجر سادات سیدی

در این تحقیق سعی شده است به گردشگری به عنوان عاملی موثر برای توسعه استان گلستان پرداخته شود. چرا که گلستان دارای قابلیت های بی نظیری در حیطه گردشگری می باشد که می تواند این توانایی را در جهت رفع مشکلات خود استفاده نماید و این استان را از اقتصاد تک محصولی که عمدتا متکی به کشاورزی است، خارج کرده و بهانه ایی باشد برای توسعه بخش هایی نظیر زیرساخت ها، حمل و نقل، اقامت، تفریحات و سرگرمی و از مزایای آن در جهت رفاه حال ساکنین استفاده کند. تحقیق حاضر که به صورت تحلیلی – پیمایشی صورت گرفته است با بهره گیری از برنامه ریزی استراتژی و تکنیک سوات و همچنین برنامه ریزی استراتژیک کمی، بهترین استراتژی را درجهت توسعه گردشگری منطقه ارایه نموده است. در این راستا با استفاده از پرسشنامه ای که بین کارشناسان گردشگری در استان توزیع شده است، 30 عامل به عنوان عوامل داخلی (قوت، ضعف) و 30 عامل به عنوان عوامل خارجی (فرصت، تهدید) شناسایی شده اند که پس از بررسی های به عمل آمده، راهبرد محافظه کارانه بهترین راهبرد برای توسعه گردشگری معرفی شده است.

برنامه ریزی راهبردی، گردشگری، استان گلستان ، مدل QSPM، مدل SWOT