جهانگیر ملک رییسی - کارشناسی ارشد زراعت کارشناسی خدمات شهری، شهرداری زاهدان، ایران
مهدیه شهرکی - کارشناسی ارشد زراعت کارشناسی خدمات شهری، شهرداری زاهدان، ایران
ملیحه شهرکی نادر - کارشناسی ارشد علوم باغبانی کارشناسی فضای سبز، شهرداری زاهدان، ایران

پلیمرهای سوپر جاذب ژل های آبدوستی هستند که پس از جذب آب در اثر خشک شدن محیط، آب داخل پلیمر به تدریج تخلیه شده و بدین ترتیب خاک به مدت طولانی مرطوب می ماند. کمبود آب خاک عمده ترین عاملی است که باعث کاهشی رشد و عمکلرد ماش در این نواحی می گردد. ماش یک لگوم دانه ریز، تابستانه و با طول دوره رشد کوتاه و یکی از حبوبات با ارزش و سرشار از فسفر است که دانه آن از نظر مواد پروتیینی غنی می باشد این پژوهش به منظور تعیین مناسب ترین دور آبیاری و مصرف پلیمر سوپرجاذب بر روی عملکرد و اجزاء ماش محلی سیستان در منطقه زابل در بهار سال 1390 به صورت آزمایشی اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با آزمون مقایسه میانگین دانکن به اجرا درامد. فاکتور اصلی دور آبیاری در سه سطح 5 روز، 10 روز ، 15 روز و فاکتور فرعی مصرف پلیمر چاذب در چهار سطح s1=0 شاهد، s4=45,s3=30,s2=15 کیلوگرم در هکتار در عمق 10 سانتی متر خاک استفاده گردید. رقم مورد استفاده ماش محلی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار مصرف پلیمر سوپر جاذب به میزان 45 کیلوگرم در هکتار همراه با دور آبیاری 10 روز بیشترین روند افزایشی را بر عملکرد و اجزای عملکرد رقم ماش محلی سیستان در پی داشته است.

پلیمر سوپر جاذب، عملکرد، ماش سیستانی