بررسی رابطه بین نسبت مالکیت نهادی و میزان افشای سرمایه فکری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

محدودیت صورت های مالی تهیه شده توسط حسابداری سنتی در توضیح و بسط ارزش شرکت ها بر این حقیقت تکیه دارد که منابع و ارزش اقتصادی صرفا تولید کالا و داشتن موجودی یا گردش بالای نقدی نیست بلکه در بدبینانه ترین حالت تولید هم باید سرمایه های فکری را در نظر گرفت ( چن وهمکاران، 2005 ). سرمایه فکری می تواند از طریق هدایت و مدیریت سرمایه فکری، تکنیک های سازمانی، مهارت های حرفه ای، روابط مشتریان و تجارب، منجر به ایجاد مزیت رقابتی در بازار و عملکرد مالی بهتر شرکت گردد ( وانگ، 2008 ). ولی با توجه به عدم شناخت، اندازه گیری و فهم ارزش اجزای مرتبط با سرمایه فکری، این امر منجر به تصمیمات ناکارآمد سرمایه گذاری در فرآیند تصمیم گیری می گردد. هدف این مقاله بررسی رابطه بین نسبت مالکیت نهادی و میزان افشای سرمایه فکری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. پس از مشخص شدن جامعه آماری، تعداد 90 شرکت با استفاده از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه برای دوره زمانی 1391 تا 1394 انتخاب شدند. پس از انجام تجزیه و تحلیل مورد نیاز با نرم افزار Eviews نتایج نشان داد که روابط متقابل و معناداری بین نسبت مالکیت نهادی و میزان افشای سرمایه فکری شرکت ها وجود دارد.

Keywords:

مالکیت نهادی , سرمایه فکری , افشای سرمایه فکری