تحلیلی بر مدیریت بحران های ترافیکی ( مطالعه ی تطبیقی)

حوادث و بلایای طبیعی و غیرطبیعی نتایج بسیار زیان باری در زمینه های گوناگون اقتصادی و اجتماعی در پی خواهد داشت. عملکرد زیر ساخت های مهمی چون شبکه های حمل و نقل، انرژی (آب ، برق ، گاز) و ارتباطات نیز می تواند در اثر وقوع این بحران ها و حوادث تحت تاثیر قرار گرفته و باعث تشدید خسارات وارده شود. در چند دهه ی اخیر، به دلیل وقوع بحران های وسیع طبیعی (از قبیل سیل و زلزله) و غیرطبیعی (مانند تصادف شدید) در نقاط مختلف دنیا و مشخص شدن آسیب پذیری بالای شبکه های حمل و نقل در برابر این گونه بحران ها و حوادث، توجه خاصی به موضوع تاثیر بحران در زیر ساخت های حمل و نقل معطوف شده است. چنانچه شبکه حمل و نقل در زمان عادی عملکرد مطلوب و قابل قبولی نیز داشته باشد، به دلایل مختلفی مانند تغییر شرایط شبکه و رفتار استفاده کنندگان از آن در اثر وقوع بحران، عملکرد (مطلوب ) آن قابل تسری به وضعیت پس از بحران نخواهد بود. این امر لزوم برنامه ریزی برای آمادگی در برابر تمامی شرایط ، به ویژه شرایط بحرانی و مدیریت بحران های ترافیکی را مشخص می کند. در ایران نیز به دلیل واقع شدن بخش های زیادی از کشور بر روی کمربند زلزله و احتمال وقوع بحران های دیگری مانند سیل، مدیریت بحران در حمل و نقل ضروری به نظر می رسد. لذا هدف اصلی این پژوهش تحلیلی بر مدیریت بحران های ترافیکی در کشورهای امریکا، انگلستان، هلند، سنگاپور است تا با مطالعه ی ساختار آن کشورها که در امر مدیریت سوانح ترافیکی در بحران ها نیز موفق عمل نموده اند؛ راهکار مناسب ارایه شود روش این پژوهش توصیفی، از نظر هدف کاربردی و بلحاظ گردآوری داده ها کتابخانه ای و مصاحبه است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که برای مدیریت بحران های ترافیکی در ایران نیاز به یک راهبر فراسازمانی در راس ساختار سازمان های دخیل در امر ترافیک و ارتباط موثر بین سازمان است.

Keywords:

مدیریت بحران , بحران ترافیکی , مدیریت بحران های ترافیکی