تحلیل عددی مسایل الاستیسیته مسطح با استفاده از روش بدون شبکه گالرکین

برای طراحی و شناخت سیستم های مهندسی پیشرفته نیاز به حل معادلات دیفرانسیل پیچیده می باشد. به منظور حل این گونه مسایل، روش های عددی متنوعی با دقت و پیچدگی های مختلف وجود دارد که می توان به اختلافات محدود، اجزای محدود و غیره اشاره کرد که هر یک مزیت و معایب خاص خود را دارد. این روش ها همگی به ایجاد شبکه برای برقراری ارتباط بین گره ها نیاز دارند. امروزه روش هایی در حال توسعه می باشد که نیاز به برقراری رابطه بین گره ها در دامنه محاسباتی نمی باشد که خود یک مزیت عمده می باشد. یکی از شناخته شده ترین آنها روش بدون شبکه گالرکین است. در این پژوهش، برنامه ای به زبان فرترن 90 و روش بدن شبکه گالرکین (EFG)، برای حل مسایل الاستیسیته مسطح مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش از تابع شکل حداقل مربعات متحرک به منظور گسسته سازی معادله دیفرانسیل حاکم از روش گالرکین استفاده شده است. اثرات اندازه شعاع تاثیر گره ها، شکل دامنه تاثیر و همچنین تعداد نقاط انتگرال گیری بر دقت و کارایی روش، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.

Keywords:

روش های عددی , روش بدون شبکه گالرکین , مسایل الاستیسیته مسطح , شعاع تاثیر