بررسی نمادهای حیوانی در فرش سیستان و بلوچستان

نقش حیوانی بیشتر از دیگر نقوش انسانی، گیاهی در قالب های متنوع هندسی در فرش سیستان و بلوچستان قابل مشاهده نمود. این نقوش که با قالبی هندسی و با شیوه های مختلف تکثیر از قبیل انعکاس، انتقال و دوران درون متن و یا حاشیه تکرار شده اند نهایت مهارت هنرمند سیستانی و یا بلوچ را به نمایش می گذارند. با توجه به موقعیت جغرافیایی سیستان و بلوچستان دست بافته های این خطه به عنوان مهمترین آثار هنری در معرفی هویت بومی این دیار است. مسیله این است که تاکنون پژوهشی به طور مشخص به بررسی نمادهای حیوانی بر روی فرش سیستان و بلوچستان صورت نگرفته است و نیز با توجه به تغییرات ساختار اجتماعی جامعه که هنرهای بومی چون گذشته کمتر مورد توجه می باشند در راستای حفظ و معرفی دانش دست بافته های سیستان و بلوچستان محقق را بر آن داشته تا به طور مشخص به این موضوع دقت نظر داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی نمادهای حیوانی در فرش سیستان و بلوچستان صورت گرفته است. جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای و روش انجام پژوهش توصیفی تحلیلی است. نتایج حاکی است نمادهایی چون عقرب، مار، ماهی، عقاب، پرنده پیک باران، طاووس، رتیل، بز، سگ، قوچ و شیر پرکاربردترین نمادهای حیوانی فرش سیستان و بلوچستان است و بیشترین صورت نمادینه مربوطه به بارانخواهی است.

Keywords:

نمادهای حیوانی , فرش , سیستان و بلوچستان