نقوش و نمادهای حیوانی سفال های سلجوقی

با نگاهی گذرا به سفالینه های برجای مانده از دوره سلجوقی آنچه در ابتدا توجه ما را به خود معطوف می سازد موضوع نقوش آن می باشد. سفالینه ایرانی در آغاز بدون نقش و ساده ساخته می شد، ولی در طول زمان ذوق و علاقه سفالگران منجر به ترسیم نقش و طرح های گوناگون بر روی سفالینه گردید. این نقوش ذوق، تفکر و هنر سفالگران است که در طول زمان معمولا با الهام از طبیعت، روی گل شکل گرفته است. در این میان سفالینه ها، دوره سلجوقی از جایگاه ویژه ای برخوردارند؛ این سفال ها به لحاظ نقش و موضوع بسیار متنوع تر از آثار ماقبل خود بوده اند. در میان نقوش دوران سلجوقی، نقش حیوانات و استفاده نمادین از آنها جایگاه خاصی دارد که شاید در دوران های دیگر کمتر به آن پرداخته شده است. این تحقیق با هدف مطالعه دقیق بر روی نقوش به ریشه یابی نقوش حیوانی و موارد استفاده آن در سفال سلجوقی پرداخته است. نقوشی که ادیان، اساطیر، افسانه ها، قصه ها و ... را در بر می گیرد و محقق از خلال آنها سعی دارد مفاهیمی که هر یک از این نقوش دارند را بررسی نماید. تحقیق پیشرو براساس مطالعات کتابخانه ای است و به روش توصیفی، تحلیلی به بررسی این نقوش در سفال های دوره سلجوقیان پرداخته است.

Keywords:

انواع نقوش در سفال سلجوقی , نقش حیوانی , تحلیل و نماد شناسی نقوش