محمدرضا احسان دوست - دانشگاه آزاد اسلامی،واحدکازرون،باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،کازرون،ایران

نظام سکونتگاهی شهری در بلندمدت تبعیت از انتظام فضایی سلسله مراتب گونه دارد . روند روبه رشد شهرنشینی در دهه های اخیر تعادل در ساختار فضایی شهرها را الزامی نموده است . دراین راستا بررسی الگوی نظام شهرنشینی و نحوه توزیع اندازه جمعیت سکونتگاه های شهری یک ضرورت تلقی می شود.در این مقاله که با روش توصیفی-تحلیلی به کار برده شده،نتایج نشان می دهد، گسیختگی آماری فاحشی در آن وجود دارد؛چنان چه طی دوره های مورد بررسی،شهرستان کازرون با داشتن جمعیتی بیش از چندین برابر نسبت به شهر دوم به عنوان (نخست شهر)نه چندان قوی بر سیستم شهری شهرهای اطراف غلبه داشته و سبب ناموزونی وبی تعادلی در شبکه ی شهری و حوزه اطراف شده است

نظام شهری،نخست شهری،توزیع فضایی جمعیت، کازرون