تحلیلی بر هیدروژیوشیمی چشمه آبگرم حاج احمدی منطقه چاهگاه استان بوشهر

استان بوشهر به واسطه شرایط خاص زمین شناسی، محل رخداد و برونزد چشمه های آبگرم و گوگردی زیادی است. چشمه آبگرم گوگردی حاج احمدی در محل یال غربی تاقدیس شیر کوه واقع در محدوده مطالعاتی چاهگاه استان بوشهر واقع شده است که تنها تخلیه کننده آب ذخایر زیرزمینی کارستیک تاقدیس و منطقه بشمار می رود. این چشمه آبگرم از نوع گسلی بوده که در سازند گچساران رخنمون دارد. تحقیق حاضر به منظور بررسی کیفیت آب چشمه مزبور از طریق تحلیل هیدروژیوشیمیایی نمودارهای پایپر، داروو، استیف و ویلکوکس طی دوره آماری 1385 تا 1394 صورت گرفته است. در تحلیل نمونه های برداشت شده یک رخساره غالب کلروره- سولفاته قابل توصیف است. حداکثر مقدار TDS مربوط به نمونه دوره خشک سال 88 و حداقل آن متعلق به نمونه دوره خشک سال 94 می باشد. همچنین نمونه های برداشت شده ازاین چشمه به دلیل شوری خیلی زیاد (رده C4S4 از نمودار ویلکوکس) غیر قابل استفاده برای کشاورزی میباشند. باتوجه به نموداراستیف کاتیون وآنیون غالب به ترتیب سدیم و کلر است. نتایج حاصله و بررسی های زمین شناسی نشان می دهد که کیفیت آب چشمه حاج احمدی تحت تاثیر مجاورت با ساختارهای گنبدهای نمکی سطح و زیرسطحی و همچنین ممبر کربناتی- تبخیری چمبه (بخش 4 سازند گچساران) است و دلیل شوری بالا در این چشمه نیز انحلال نهشته های نمکی و تبخیری است.

Keywords:

هیدروژیوشیمی , چشمه آبگرم گوگردی , حاج احمدی , چاهگاه , کیفیت