بررسی تاثیر افزایش کیفیت آب مخزن سد بوسیله افزودنی پلی وینیل استات بر روی کارایی فیلتر مانع فرسایش برای هسته های واگرای سدهای خاکی

فیلتر ها عموما جهت کنترل و آب بندی نشت متمرکز در بدنه هسته های ناتراوا طراحی و ساخته می شوند. اصولا ناحیه فیلتر در پایین دست سدهای خاکی به عنوان یک ناحیه دفاعی ضروری شناخته می گردند. تحقیقات نشان می دهند که طراحی صحیح ناحیه فیلتر در سدهای خاکی به جهت جلوگیری از فرسایش داخلی و خرابی پایپینگ بسیار موثر و ضروری است. یکی از پارامترهای مهم و تاثیرگذار بر فیلتراسیون هسته های واگرا، کیفیت آب مخزن سد می باشد. در این تحقیق ابتدا آزمایش NEF (فیلتر مانع فرسایش) بوسیله آب مقطر برروی نمونه خاک های واگرای تهیه شده انجام گرفته و مشخصات فیلتر مانع فرسایش تعیین گردید. سپس آزمایش NEF (فیلتر مانع فرسایش) بر روی تمامی نمونه ها تکرار شد با این تغییر که در این مرحله در آزمایش ها از آب مقطر تثبیت شده با غلظت های مختلف محلول پلی وینیل استات استفاده گردید و مشخصات و میزان افزایش کارایی فیلتر و مقدار بهینه ماده تثبیت کننده تعیین گردیدند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که کارایی فیلتر در حالتی که مخزن با درصد های بهینه محلول پلی وینیل استات تثبیت گردیده است افزایش یافته است. افزایش قطر مشخصه فیلتر بحرانی به علت تثبیت آب مخزن با ماده تثبیت کننده پلی وینیل استات از دیگر نتایج این تحقیق می باشد. علت عمده نتایج را می توان به کاهش پتانسیل واگرایی نمونه ها به علت استفاده از آب تثبیت شده با محلول پلی وینیل استات دانست.

Keywords:

آزمایش NEF , پلی وینیل استات , هسته های واگرا , کیفیت آب مخزن