جایگاه روش شناسی در رشته ایران شناسی

براساس یک چشم اندازی کلی مکاتب روش شناسی را برغم تفاوت هایشان می توان در قالب دو گروه کلی دسته بندی کرد:دسته اول ضمن تاکید بر وقایع عینی، درصدد شناخت پدیده های انسانی همانند پدیده های جهان طبیعت برآمدند.همچنین، ضمن آنکه غالب آنها ابعاد فرامادی حیات را نفی میکردند، پدیده های اجتماعی، دین، هنر، ادب و حتی انسانها را همانند پدیده های طبیعی، تحت قوانین حاکم بر طبیعت میدانستند که با همان شیوه ی مطالعه ی علوم طبیعی، قابل مطالعه و کشف هستند.در مقابل، دسته دوم معتقد بودند باید به ابعاد کیفی و ذهنی پدیده های انسانی توجه خاصی داشت و به شکلی پیگیر، منظم و انتقادی واقعیتهای بنیادی زندگی اجتماعی را کشف کرد .درنهایت،از دید اینها علوم طبیعی به دلیل تفاوت انسان با طبیعت بهتنهایی قادر به شناخت رفتار انسانی نیست، پس باید از روشهای دیگری چون تفهم هم بهره گرفت.براساس توضیحات ارایه شده ،پژوهش پیشرو با شیوه ای کتابخانه ای ضمن پرداختن به مباحثی چون تعریف ایران شناسی تلاش کرده اهمیت وتاثیرات شناخت رویکردهای مختلف روش شناسی را بر مطالعات ایران شناسی نشان دهد

Keywords:

علوم انسانی , ایران شناسی , تعاریف , روش شناسی