جواد نیکوکار - استادیارو عضو هییت علمی گروه برق-قدرت دانشکده فنی مهندسی-دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه- ایران
علیرضا بحری - دانشجوی ارشد برق-قدرت دانشکده فنی مهندسی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه- ایران

به گروهی از منابع انرژی پراکنده که تحت یک مدیریت و کنترل مرکزی قرار گرفتهاند، نیروگاه مجازی اطلاق میشود. نیرگاه مجازی می تواند متشکل از بخش هایی همچون منابع تولیدات پراکنده، مزارع بادی، سلول خورشیدی، منابع ذخیره ساز انرژی، سیستم تولید همزمان برق و حرارت و بارهایی با قابلیت قطع باشد. هدف این مقاله گردآوری و تلفیق منابع پراکنده در قالب یک نیروگاه مجازی به منظور رویت پذیر ساختن آنها در بازار انرژی و رزرو میباشد و بهره برداری بهینه از نیروگاه مجازی و بیشینه کردن سود نیروگاه در بازار برق است. مدل پیشنهادی دستیابی به بیشترین سود از طریق تامین بار مصرفی مشترکان خود و تبادل توان با بازار برق با در نظر گرفتن تمامی قیود است. مدل پیشنهادی تمامی محدودیتهای نیروگاه مجازی را در نظر میگیرد و آرایش واحدهای انرژی پراکنده، وضعیت شارژ یا دشارژ منابع ذخیره ساز انرژی مورد بررسی قرار گرفته است. برای مدل سازی مسیله بهره برداری بهینه از نیروگاه مجازی در بازار برق از روش بهینه سازی غیر خطی مختلط با اعداد صحیح استفاده شده است.

بازار برق، نیروگاه مجازی، بیشینه سود، بهره برداری بهینه، بهینه سازی، برنامه ریزی غیر خطی مختلط عدد صحیح