فرهاد غفاری - گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد صوفیان، دانشگاه آزاد اسلامی، صوفیان، ایران
فرید عمیدی فضلی - گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد صوفیان، دانشگاه آزاد اسلامی، صوفیان، ایران

پلیمرهای زیست تخریب پذیر، به دلیل استحکام بیشتر و سبک تر بودن می تواند بجای بسته بندی پلاستیکی در صنعت بسته بندی مواد غذایی استفاده شود. پلاستیک های زیست تخریب پذیر مواد پلیمری هستند که آخرین مرحله از فرایند تجزیه به طور طبیعی با حضور میکروارگانیسم ها انجام می شود. در پژوهش حاضر با استفاده از نشاسته و ژلاتین کامپوزیت های زیست تخریب پذیر تهیه گردید و از نانو کریستال سلولز به عنوان پرکن و عامل تقویت کننده استفاده شد و خواص آبدوستی آنها از جمله میزان آهنگ انتقال بخار آب، نفوذپذیری نسبت به بخار آب و جذب رطوبت اندازه گرفته شد. حداکثر میزان نفوذپذیری 1/0181x10(-10)gm/m(2)sPa و حداقل مقدار آن 5/00x10(-11)gm/m(2)sPa مشاهده شد. بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین مقدار جذب رطوبت 26/04423 درصد بود که در صورت حذف نانوکریستال سلولز به 11/48649 درصد کاهش می یابد. استفاده از ترکیبات مذکور در تهیه کامپوزیت سبب شده است تا خواص آبدوستی فیلم های حاصل نسبت به فیلم های خالص ژلاتین بهبود یابد. همین طور استفاده از مقادیر پایین نانوکریستال سلولز سبب کاهش خواص آبدوستی کامپوزیت های تولید شده می شود.

بیوکامپوزیت، نفوذپذیری، جذب رطوبت