پیش بینی روند تغییرات حوضه آبخیز با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک (مطالعه موردی حوضه آبخیز چهار چشمه اراک)

امروزه با توجه به اهمیت کاربری اراضی و تغییرات ایجادشده در آنها جهت بهبود کیفیت محیطزیست تحقیقات بسیاری انجام شده است که پیش بینی و ارزیابی پتانسیل الگوهای کاربری زمین از طریق مدل سازی میتواند به سیستم های مدیریتی محیط زیست و مدیران منابع طبیعی جهت تصمیم گیری منطقی کمک کند. هدف از این پژوهش استفاده از روش رگرسیون لجستیک در مدل سازی تغییرات کاربری اراضی حوضه آبخیز گلپایگان واقع در منطقه جنوبی استان مرکزی است. در این پژوهش از تصاویر ماهواره لندست در بازه زمانی سالهای 1994 و 2002 و 2009 و 2015 استفاده شده است که نتایج بیانگر دقت ضریب کاپای 80 درصد است و در مرحله بعد با استفاده از نقشه های کاربری اراضی ایجادشده و متغیر مستقل و زنجیره مارکوف و رگرسیون لجستیک به پیش بینی سالهای 2009 و 2015 و 2020 پرداخته ایم و نقشه های 2009 و 2015 پیش بینی شده در مقایسه با نقشه های کاربری اراضی سال 2009 و 2015 دارای ضریب کاپای 73 و 81 درصد به دست آمد و نقشه سال 2020 دارای 89 ROC درصد است که این نتایج بیانگر کارا بودن روش رگرسیون لجستیک در پیش بینی آینده حوضه آبخیز است.

Keywords:

کاربری اراضی , رگرسیون لجستیک , LCM , آشکارسازی تغییرات , لندست