امیر عبدالوند - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش خاک وپی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
نادر عباسی - دانشیار، موسسه تحقیقات فنی ومهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، کرج، ایران
مهدی سیاوش نیا - استادیار، گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

خاک رسی واگرا به خاکی اطلاق می شود که درمجاورت با آب ذرات خاک به صورت شناور درمی آیند .این نوع خاک بسیارمستعد به فرسایش می باشد ودارای درصد بالایی یون سدیم است.وجود خاک واگرا در بسیاری از پروژه های خاکی و زیستمحیطی عمرانی باعث خسارات عمده ای در آنها شده است. در این پژوهش اثر افزودن مقادیر مختلف خاکستر باگاس و زمانعمل آوری نمونه ها در زمان های مختلف برروی پتانسیل واگرایی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، ابتدا آزمایش هایشناسایی برروی خاک رس شاهد انجام گرفت ومشخصات فیزیکی وشیمیایی آن مشخص گردید، سپسن آزمایش سوراخسوزنی)پین هول( برروی مخلوط خاک با مقادیر مختلف خاکستر باگاس شامل (2، 5، 10 و 15 درصد وزنی) والیاف پلی پروپیلن (1 درصد وزنی) در سه دوره عمل آوری (14، 7 و 28 روز) انجام گردید. نتایج آزمایش های انجام شده حاکی از اصلاح وبهبود پتانسیل واگرایی خاک رسی واگرا مورد تحقیق با افزابش درصد خاکستر باگاس و الیاف پلی پروپیلن است به طوری که خاکسترباگاس خاک را از رده شدیدا واگرا (D1) به غیر واگرا (ND2) با دوره عمل آوری حداقل 7 روز تغییر داد، در ضمن دبی آبخروجی را در هد 5 میلی متر به مقدار 3 برابر افزایش داد. الیاف پلی پروپیلن خاک را از رده شدیدا واگرا (D1) به رده واگراییکم (ND3) بدون دوره عمل آوری تغییر دادو دبی آب خروجی را 6 برابر کاهش داد.

پتانسیل واگرایی، خاک رس، خاکستر باگاس، الیاف پلی پروپیلن و پین هول