محبوبه نامجو - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله دانشگاه صنعتی شیراز
محمدعلی هادیان فرد - دانشیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی شیراز

با وجود تهدیدات تروریستی علیه کشور و اتفاقات اخیر، بررسی عملکرد سازهها در برابر انفجار از اهمیت بالایی برخوردار است. یکیاز مهمترین اعضای سازهای که عملکرد کلی سازه را به شدت تحت تاثیر قرار میدهند اتصالات تیر به ستون میباشند. عملکردنامطلوب و خرابی این اتصالات میتواند باعث خرابی موضعی و سپس در مراحل بعد بروز خرابی پیشرونده در سازه و فروپاشی آنگردد. در این بین، مقاومت و شکل پذیری اتصالات در دورانهای زیاد موجب گسترش نیروهای محوری در تیر و تشکیل عملکردزنجیره ای می شود. در این مقاله عملکرد اتصال نبشی بالا و پایین به همراه نبشی جان در دو نوع پیچی و جوشی در زمان وقوعخرابی پیشرونده و میزان تاثیر آن در مقاومت سازه بررسی میشود، که در نتیجه اتصال جوشی در جابجایی های اولیه، نسبت بهاتصال پیچی به دلیل سختی خمشی بالاتر، مقاومت بیشتری از خود نشان داده است، اما با افزایش جابجایی ستون به دلیلانعطاف پذیری کم اتصال جوشی، این اتصال قادر به توسعه عملکرد زنجیروار در تیر نخواهد بود و مقاومت آن در برابر بروز خرابیپیشرونده نسبت به اتصال پیچی کمتر خواهد بود.

خرابی پیشرونده، اتصال پیچی و جوشی، نبشی بالا و پایین به همراه نبشی جان، عملکرد زنجیرهای