شناسایی و اولویت بندی معیارهای تصمیم گیری انتخاب کاربری مجدد خانه های تاریخی با رویکرد روش های تصمیم گیری چندمعیاره

خانه های تاریخی بخش مهمی از بناهای تاریخی هستند و سهم چشمگیری از میراث فرهنگی - تاریخی دنیا و ایران را به خود اختصاص داده اند. اما به دلیل کهنگی در مصالح و چیدمان فضا و.... عملا مورد استفاده قرار نمی گیرد و یا به شیوه ای ضعیف مدیریت می شود. با توجه به اهمیت آن ها می توان با رویکرد احیاء به این بناها کاربری جدیدی اعطا کرد و از این طریق روحی تازه در کالبد و بافت پیرامون آن دمید. این پژوهش سعی بر آن دارد با به کارگیری روش های تصمیم گیری چند معیار MCDM معیارهای موثر در انتخاب بهترین گزینه کاربری برای یک بنای تاریخی را شناسایی و اولویت بندی کند. بدین منظور ابتدا با مطالعه اسناد بالا دستی نهادهای مربوط است همچنین مطالعات کتابخانه ای، اهداف و معیارهای تصمیم شناسایی و پس از آن برای دسته بندی اضافه کردن معیارهای دیگر با روش مصاحبه نیمه ساختار یافته از خبرگان این حال سه نظرسنجی شد. سپس با استفاده از روش تحلیل فرایند سلسله مراتبی AHP دولت بندی نهایی معیارها به دست آمد. نتیجه به دست آمده فهرستی از معیارهای موثر برای انتخاب کاربری مجدد برای بنای تاریخی است که مهم ترین آن ها شامل هماهنگی با قوانین و الزامات کنونی و تاکید بر جنبه فرهنگی گردشگری است.

Keywords:

میراث فرهنگی , احیای بناهای تاریخی , اعطای کاربری , تصمیم گیری چندمعیاره , فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP