ارزیابی تغییرپذیری کارکنان فنی سازمانی در پروژه های اجرایی ، مبتنی بر مدیریت تغییر

هدف تحقیق حاضر بررسی میزان تغییرپذیری کارکنان در پروژه های اجرایی، نسبت به تغییر ابزاری و فرهنگی صورت گرفته در شیوه راه اندازی و استقرار پروژه با توجه به متدولوژی های نوین می باشد. یکی از مهمترین عواملی که بر پیشرفت فعالیت های جدید در سازمان ها اثر می گذارد و باعث کندی حرکت و یا توسعه مطابق برنامه پیش بینی آن فعالیت ها می گردد، مقاومت و یا عدم مقاومت منابع انسانی در مقابل تغییر و بهبودهای حاصل از اجرای آن پروژه است که در این تحقیق تلاش میشود ضمن شناخت دلایل مقاومت پرسنل ،با استفاده از مفاهیم مدیریت تغییر این مقاومت به حداقل رسانیده شود.در این راه، ابتدا به بررسی ادبیات نظری مدیریت تغییر و مقاومت در برابر تغییر پرداخته شده، سپس پرسشنامه استاندارد مدیریت تغییر با آلفای کرونباخ 87 . بر مبنای روش شناسی کمی به جمع آوری داده ها و تجزیه و تحلیل کیفی آنها اقدام گردیده است . جامعه آماری 35 نفر از مدیران و کارشناسان استقرار پروژه های بهبود میباشند که ضمن دریافت نظرات خبرگی ایشان پس از اخذ نتایج در فاز تجزیه تحلیل و رتبه بندی علل نیز از ایشان ( منطبق با روشهایی مانند دلفی یا طوفان ذهنی ) بهره گرفته شده است . نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها، نشان می دهد مقاومت در مقابل تغییر و انگیزش کارکنان بر روند سرعت و دقت کارکنان اثر میکذارد و با توجه به آنها میتوان پروژه های بهبود را موثر تر به پیش برد.

Keywords:

مدیریت تغییر , تغییر پذیری , سازمان پروژه محور , کارکنان کلیدی , مقاومت پرسنل , طوفان ذهنی