اسلام جلیل زاده - مدرس دانشگاه پیام نور شهرستان نیر

غایب مفقودالاثر ، شخصی است که قانونگذار از او و اموالش حمایت می نماید، بر همین اساس جهت تصرف اموال غایب مفقود الاثر ، شرایطی در قانون مدنی و قانون امور حسبی از سوی قانونگذار وضع گردیده است، نکته حایز اهمیت اینکه ، نمی توان ذینفع از اموال غایب مفقود الاثر (به جز طلبکاران ) را ورثه نامید و اطلاق این اصطلاح به آنان صرفا یک تعبیر محسوب می گردد زیرا برابر قانون وارث به کسی اطلاق می شود که بر اثر فوت فرد دیگری، اموال به او، با طی فرایند حقوقی تعلق گیرد، در صورتی که غایب مفقود الاثر، به هیچ عنوان فوت شده محسوب نمی شود، از جهتی با استناد به اصل استصحاب ، که اصل در آن تمسک جستن به گذشته است، قطع به یقین زنده بودن غایب مفقود الاثر بر احتمال مرگ او از نظر این قاعده برتری داشته و بدین لحاظ بکار بردن ورثه در مقاله حاضر صرفا یک تعبیر محسوب می گردد . با این وصف به نظر می رسد قانونگذار با ذکر شرایطی سختگیرانه به دنبال حفظ اموال و حقوق غایب مفقود الاثر بوده و انتقال اموال او به صورت تصرف موقت از سوی ورثه و یا صدور حکم موت فرضی را موکول به زمان هایی دوساله و ده ساله و قید تضمین های کافی، با توجه به مواد مندرج در قانون مدنی و امور حسبی نموده است.

موت فرضی- تصرف ورثه – استصحاب – غایب مفقود الاثر- ارث – تقسیم اموال