محمدحسین شکیبافر - کارشناس ارشد مهندسی دریا، پژوهشکده علوم و فناوری دفاعی شمال
حمیدرضا ابراهیمی کبریا - دکترای هوافضا، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر
مصطفی رزینی لاریمی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک، پژوهشکده علوم و فناوری دفاعی شمال

از مشکلات اصلی شناورهای دریایی رسیدن به سرعتهای کروز بالاست. چرا که سطح آب به عنوان یک محیط دوفازی، مقاومت موج سازی را به شناور تحمیل می کند که گذر از آن نیازمند هزینه های بالا و بکارگیری فناوری های ویژه است. یکی از راههای مقابله با اثرات سطح، نصب هیدروفویل زیربدنه ی شناورها می باشد که با ایجاد نیروی هیدرودینامیکی برآ، بدنه شناور را از سطح آب جدا کرده و مقاومت موج سازی را به کمترین مقدار ممکن می رساند. به این دسته از شناورها شناور هیدروفویل گفته می شود. در این پژوهش به طراحی یک نمونه از این شناورها پرداخته می شود. پس از طراحی و ساخت مدل بدنه پروازی و سامانه بال ها، آزمایشات حوضچه ی کشش را روی بدنه تنها و بدنه ی هیدروفویل دار، بطور جداگانه انجام می پذیرد. در ادامه با بهره گیری از داده های بدست آمده از آزمایشات، این دو نوع شناور از دیدگاه هیدرودینامیکی مقایسه خواهند شد.

شناور پروازی ، شناور هیدروفویل ، بال آبی هیدروفویل ، حوضچه‌ی کشش