بررسی واکنش برخی صفات مورفولوژیکی گیاهچه سویا به تلقیح با میکوریز و تریکودرما در شرایط تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثر تلقیح با قارچ های تریکودرما و میکوریز بر چند شاخص رشد رویشی سویا در شرایط خشکی، آزمایشیبه صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاهولیعصر (عج) رفسنجان در سال زراعی 1395 اجرا شد. عامل های آزمایش عبارت بودند از رقم در دو سطح (کاسپین و تلار)،محتوای رطوبت خاک در دو سطح (شامل 75 و 55 درصد ظرفیت مزرعه ای) و تلقیح با قارچ در چهار سطح (شامل شاهد،میکوریز، تریکودرما و میکوریز x تریکودرما). بذرها پیش از کاشت ابتدا گندزدایی شده سپس با مایه تلقیح قارچ مورد نظر تلقیح شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته تحت تاثیر کاهش محتوای آب برگ به طور معنی داری کاهش یافت و تلقیح باسویه قارچ تاثیر مثبتی بر آن، چه در شرایط شاهد و چه در شرایط خشکی نداشت. از سوی دیگر تعداد ساقه های جانبی دربوته تحت تاثیر تلقیح با میکوریز و تلفیق میکوریز x تریکودرما به طور معنی داری کاهش یافت. در مقابل تلقیح با تریکودرما و ترکیب میکوریز ₓ تریکودرما از کاهش تعداد برگ در اثر خشکی جلوگیری کرد. در نهایت اینکه شاخص اسپد در اثر خشکی تغییر معنیداری نداشت اما تلقیح توام با میکوریز x تریکودرما به طور معنی داری آن را کاهش داد. نتایج آزمایش نشان می دهند.تلقیح با تریکودرما یا میکوریز اثر مثبت چندانی بر رشد رویشی گیاه سویا نداشته است.

Keywords:

تریکودرما , تنش خشکی , سویا , میکوریز