بررسی آبشستگی پیرامون گروه پایه های دوتایی در جریان یکنواخت

مطالعات آزمایشگاهی و صحرایی نشان میدهد، آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل علت اصلی تخریب آنها می باشد.تخریب و خسارت وارده به پلها که اغلب در هنگام سیلاب رخ میدهد باعث قطع راههای ارتباطی، خسارات مالی و حتی جانی می-شود. بنابراین شناخت این پدیده، پیش بینی میزان آن و به کار بردن تمهیدات لازم برای کنترل و کاهش آبشستگی موضعی امریبسیار ضروری است. هدف از انجام آزمایشات، بررسی حداکثر عمق آبشستگی در فواصل مختلف گروه پایه های دوتایی برای جریانیکنواخت میباشد. آزمایشها در شرایط آب زلال و U/Uc=0/95 انجام گرفت. نتایج نشان داد که در یک فاصله ثابت، با افزایش دبی در جریان یکنواخت، حداکثر عمق آبشستگی پایه اول و دوم گروه پایه های دوتایی افزایش مییابد. با افزایش فاصله ی بین گروهپایه های دوتایی حداکثر عمق آبشستگی پایه اول و دوم به ترتیب در فاصله 3D و 4D ملاحظه شده است. همچنین دو پایه مجاور هم با فواصل مختلف دارای آبشستگی بیشتری نسبت به تک پایه هستند.

Keywords:

آب زلال , آبشستگی , جریان ماندگار , پایه پل