تعلیم وتربیت اسلامی

در نظام آموزشی ما علوم انسانی، با وجود فرهنگ غنی اسلامی ایرانی، کاستی های فراوانی دارد. علوم تربیتی که شاخه ای از علوم انسانی است، به دنبال پرورش انسان های موثر و کارآمدی است که استعدادهای آنها شکوفا شده است. در تعلیم و تربیت اسلامی تربیت انسان کامل با بهره گیری از معارف دینی امکان پذیر است. موفقیت نظام های آموزشی، مستلزم توجه به آموزه های وحیانی است. از سوی دیگر یافته های بشری در علوم تربیتی نیز نباید مغفول واقع شود. در این رابطه به سه رویکرد تعلیم و تربیت اسلامی به منزله نظام توصیفی، استنباطی و استنباطی تاسیسی اشاره شده است تا نسبت علوم تربیتی با معارف وحیانی تبیین شود. در این مقاله موضوع علوم انسانی، انسان و ماهیت او که موضوع اصلی علوم انسانی است، نسبت بین علوم تربیتی و تعلیم و تربیت اسلامی و عناصر مهم آن بررسی می شود. راه خداشناسی، که کمال انسان در تعلیم و تربیت اسلامی است، از طریق انسان شناسی حاصل میشود. صفاتی مانند کرامت انسانی، فطرت، تعقل و مسیولیت پذیری نمونه ای از اوصاف انسان در جهان بینی دینی است.

Keywords:

علوم انسانی , علوم تربیتی , تعلیم و تربیت اسلامی , وحی