گلاره کارنما - دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
سارا نصیری - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مردوش
الهام ساعدپناه - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

این پژوهش با هدف بررسی بررسی رابطه بین تنظیم هیجان و سازگاری اجتماعی در بین دانشجویان علوم پزشکی البرز انجام شد. روشپژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی- همبستگی بودر جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علومپزشکی البرز که در سال تحصیلی 95-96 مشغول به تحصیل بودند. براساس جدول کرجسی و مورگان 262 نفر (150 نفر دختر و 112 نفر پسر) با در نظر گرفتن معیارهای جدول نمونه گیری مورگان به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه تنظیمشناختی هیجان (CERQ) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی (اسد) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از کمترین، بیشترین، میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به شیوه ورود استفاده شد. داده ها بااستفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که از میان خرده مقیاس های تنظیم هیجان، بین شرایط پذیرش و تمرکز مجدد مثبت با متغیر سازگاری اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد، اما بین تمرکز مجدد بر برنامه ریزی و ارزیابی مجددمثبت با سازگاری اجتماعی وجود دارد (P> 0/05). نتایج آزمون پیرسون نشان داد که بین سرزنش خود، نشخوار فکری و سرزنش دیگران با سازگاری اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد، در حالی که بین تلقی فاجعه آمیز با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (P> 0/05).

تنظیم هیجان، سازگاری اجتماعی، دانشجویان