مشارکت سیاسی زنان در حقوق ایران و فرانسه

در نظام حقوقی اسلام با توجه به اشتراکات و تفاوت های زن و مرد، تلاش شده است تا حدی که ممکن است ضمنحفظ نهاد خانواده، از حقوق زنان دفاع شود، لذا در مواردی که استقلال زوجین آسیبی به ثبات خانواده وارد نکند،به آنان استقلال داده شده است و هر یک می توانند حقوق خود را استیفا نمایند. حق فعالیتهای سیاسی یا حقوقسیاسی ازجمله حقوقی است که زوجه مستقلا می تواند آن را استیفا نماید. روش پژوهش به صورت توصیفی وتحلیلی می باشد. هدف اصلی این پژوهش تبیین تفاوت ها و شباهت های مشارکت سیاسی زنان در حقوق و فرانسهمی باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که طبقه بندی حقوق زنان در فرانسه توضیحی در مفاهیم استدلالیو فرصت های سیاسی ارایه داده آن را به زمینه وسیع تر جمهوری خواهی- خانواده گرایی مربوط می کند. وزن حقوقزن در خانواده گرایی در بافت سیاسی فرانسوی تحت الشعاع تعریف مسایل زنان توسط وی پی ای ها قرارگرفتهاست؛ بنابراین نزاع میان ارزش های خانواده گرایی و فمینیسم، به طور جزیی، بر طبق زمینه های سیاست عملکرد،منجر به تبعیض می شود؛ و اصل بیستم قانون اساسی ایران مقرر می دارد: همهی افراد ملت اعم از زن و مرد یکساندر حمایت قانون قرار دارند و از حقوق سیاسی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.

Keywords:

مشارکت سیاسی زنان , حقوق ایران و فرانسه , حقوق سیاسی , فمینیسم , حقوق زنان