حمیدرضا محمودی - دانشجوی روان شناسی اسلامی گرایش روان شناسی مثبت گرا، گروه روان شناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
حسن خوش اخلاق - دکتری روان شناسی کودکان استثنایی، گروه روان شناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران

پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان تاثیر آموزش روان درمانی مثبت نگر بر ابعاد عزت نفس نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی ناحیه دوشهر اصفهان به مرحله اجرا در آمد. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود.متغیر مستقل آموزش روان درمانی مثبت نگر و متغیر وابسته ابعاد عزت نفس نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی بود. جامعه آماریپژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان دارای اختلال افسردگی شهر اصفهان در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از بین جامعه آماری، با شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد 30 نوجوان مبتلا به اختلال افسردگی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروهکنترل (15 نوجوان افسرده) و آزمایش (15 نوجوان افسرده) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 2 ماه و نیم (ده جلسه یک ساعته)مداخله روان درمانی مثبت نگر را دریافت نمودند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را در طول فرایند انجام پژوهش دریافت نکردند.در این مطالعه ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های عزت نفس (کوپر اسمیت، 1967) و پرسشنامه افسردگی (بک، 1996) بود که قبل وبعد از آموزش مداخله روان درمانی مثبت نگر بر روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با بهره گیری از بسته نرم افزاری SPSS24 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات عزت نفس کلی، عزت نفس خانوادگی و عزت نفس اجتماعی نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی ناحیه دو شهر اصفهان در اثر مداخلهروان درمانی مثبت نگر در مراحل پس آزمون و پیگیری دچار افزایش معنادار شده است (p> 0/001). بر اساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که از روش درمانی روان درمانی مثبت نگر جهت بهبود عزت نفس نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی استفاده گردد.

روان درمانی مثبت نگر، عزت نفس، نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی