بررسی رابطه بین هوش اخلاقی، جهت گیری مذهبی و راهبردهای مقابله ای با گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه های شهر فسا

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش اخلاقی، جهت گیری مذهبی و راهبردهای مقابله ای با گرایش به رفتارهای پرخطردر دانشجویان دانشگاه های شهر فسا انجام شد.طرح کلی پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه های شهر فسا که شامل دانشگاه های آزاد، دولتی، پزشکی و پیام نور در سال تحصیلی 96-1395 بود و نمونه پژوهش حاضر تعداد 270 نفربود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش مقیاس رفتار پرخطر و خطرپذیری (IARS)، پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی، پرسشنامه مقابله با موقعیت های فشارزا (CISS) و مقیاس جهت گیری مذهبی آلپورت بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله نرم افزار spss انجام شد و آزمون فرضیه ها به کمک آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد بین هوش اخلاقی و رفتار پرخطر رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین راهبرد مسیله مدار و رفتار پرخطر رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین راهبرد هیجان مدار و رفتار پرخطر و بین راهبرد اجتنابی و رفتار پرخطر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از دیگر نتایج این بود که بین جهت گیری مذهبی بیرونی و رفتار پرخطر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین جهت گیری مذهبی درونی و رفتار پرخطر رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین هوش اخلاقی توانست رفتار پرخطر را به صورت منفی و معنادار پیش بینی کند وهوش اخلاقی نزدیک 21 درصد از تغییرات نمرات رفتار پر خطر را تبیین می کند. راهبرد مسیله مدار رفتار پرخطر را به صورت منفی و معنادار و راهبرد هیجان مدار و اجتنابی رفتار پرخطر را به صورت مثبت و معنادار پیش بینی می کند و راهبردهای مقابله ای نزدیک 35 درصد از تغییرات نمرات رفتار پر خطر را تبیین می کند. همچنین جهت گیری مذهبی بیرونی رفتار پرخطر را به صورت مثبت و معنادار و جهتگیری مذهبی درونی رفتار پرخطر را به صورت منفی و معنادار پیش بینی می کند و جهت گیری مذهبی نزدیک 45 درصد از تغییراتنمرات رفتار پر خطر را تبیین می کند.

Keywords:

هوش اخلاقی , جهت گیری مذهبی , راهبردهای مقابله ای , رفتارهای پرخطر