محسن ذبیحی - دانشجوی کارشناس ارشد حقوق بین الملل
حسین آل کجباف - دانشیار گروه حقوق دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب

مقاله حاضر به بررسی و توصیف حق بر آموزش کودکان در قوانین ایران و فرانسه، اسناد بین المللی و منطقه ای در این خصوص می پردازد. مسایل و موضوعات مورد بررسی در قلمرو آموزش و پرورش با جنبه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، تاریخی، مذهبی و مانند آن در ارتباط است و رابطه نظام های تربیتی با توجه به این عوامل مورد بررسی قرار می گیرد. لذا مسیله آموزش در دو کشور مورد مطالعه قرار گرفته تا تاثیر عوامل بیرونی آموزش و پرورش بر شکل گیری و جریان آن نشان داده شود. همچنین تلاش گردیده علی رغم دسترسی محدود به منابع خارجی و دسترسی به آمار دقیق و رسمی داخلی، سیستم، سیاست، اهداف آموزشی و... هر دو کشور ایران و فرانسه مورد تطبیق و توصیف قرار گیرند.در آخر به رابطه بین آموزش و توسعه پایدار اشاره رفته است. تمام تلاش های بین المللی و موضوعات داخلی که با آموزش ارتباط مستقیمیا غیر مستقیم دارند همه در دسترسی افراد به این حق تاثیر به سزایی دارند. برای توسعه پایدار ایجاد حق بر آموزش ضروری است؛ زیراتمام آموزشها هدفی را محقق میسازند در غیر این صورت جامعه بر روی آن سرمایه گذاری نمی کرد. آموزش برای توسعه پایدار نویدبخشساختن دنیای مناسبتر برای زندگی نسل حاضر و نسل های آینده است.آموزش، کانون توسعه انسانی است و ابزاری اساسی برای تحقق اهداف توسعه پایدار بشمار می رود. توسعه و شکوفایی اقتصادی جوامع، به توانایی کشورهادر آموزش همه اعضای جامعه بستگی دارد. آموزش، فرهنگ ها را غنی می سازد، درک متقابل را فراهم می کند.

حق، آموزش، ایران، فرانسه، اسناد بین الملل